امشب شب اول محرمه و امسال نسبت به شروع محرم یک خاصی دارم.
میتونم بگن من آدم خوش شانسی بودم که تو خانواده ای بعنوان عروس وارد شدن که محرم و صفر براشون خیلی ارزشمنده.من هم میتونم توی حال و هوای محرم قرار بگیرم.
انشالله امام حسین امسال یک نگاه خاص به همه داشته باشن و من و خانوادمو هم یکطور دیگه از وجودشون سعادتمند کنند.
اول از همه شفای عشق زندایی رو ازت میخوام یا امام حسین.معجزه تو بهمون نشون بده.
و بعد سلامتی خانوادمون و عاقبت بخیری همه.و فرزندان سالم و صالح برای خودمون.
بهترینا برای شما خوبان باشه
گاهی حس میکنم دیگه زندگیم بدون اون معنی نداره.این فکرهای قشنگی هستن اما بهترین چیزی که تو ذهنمه اینه. این حجم از عشق و دوست داشتن چطوری توی این دنیا جامیشه. شاید چون این فکر معماگونه ست دوستش دارم.
شروع زندگی مشترکمون با آقای میم،تا سه روز دیگه به دوسال میرسه .
بعد از ازدواج هم شبهای زیادی رو ازش دور خوابیدم.اما هرچی که میگذره،شبهای بدون میم جان سخت تر صبح میشن.
حیلی وقته وبلاگم آپدیت نشده.بهونه اش باشه سرِ بی خوابی شبانه ی شبی که ازش دور هستم .
مگر من نخواستم که تمام ماجرا را از آغاز تا انجام برای آنها بگویم؟مگر من به آنها نگفتم که بازگشت محبت را خراب نمی کند؟
.واژه ها در من مردند،در من مذاب شدند،و در آن گرمای زندگی سوز،واژه ها در من بستند.
رهگذران به سخنان من گوش بدهیدمن پیش ازین بارها گفته ام که التماس ،شکوه زندگی را فرو میریزد.تمنا،بودن را بی رنگ میکند و آنچه از هر استغاثه به جای می ماند،ندامت است.
در تو نگریستم و صدای فریاد سگ ها شب را در اعماق من بیدار کرد.در آن لحظه های عذاب آفرین کجا بودی؟
باران بوی دیوار های کاهگلی را بیدارکرده است.
کنار پل،مردی آواز می خواند.
و یک مرد برای گریستن به خانه میرود.
زمین،عابران پایان شب را می مکد.گل ها کفش ها را سنگین میکند
درباره این سایت